Louis van Teefellen
Louis was geboren op 26 september 1921 in Beneden-Leeuwen, destijds onderdeel van de gemeente Wamel in Gelderland, als de tweede zoon van Peter van Teeffelen en Anna van der Sterren. Zijn vader beheerde een grof- en hoefsmederij met een ijzerwarenwinkel. Op vierjarige leeftijd verloor Louis zijn vader plotseling, waardoor het gezin naar Wamel verhuisde. Na de lagere school volgde Louis zijn opleiding aan de ambachtsschool in Tiel.
 
Toen Louis 19 jaar oud was, brak de Tweede Wereldoorlog uit. Vanwege deze tumultueuze periode en de situatie thuis was het voor Louis niet mogelijk om een opleiding aan een hogere vakschool of academie te volgen. Desondanks studeerde hij 's avonds voor het vak meubelontwerpen en technische fabricage aan de Koninklijke PBNA (Polytechnisch Bureau Nederland Arnhem). Na de oorlog behaalde hij daarbij nog een diploma voor zelfstandig ondernemen en algemene handelskennis.
Vanaf de periode vlak voor de Tweede Wereldoorlog tot 1952 werkte Louis bij twee meubelfabrikanten in Gelderland, waaronder Salet's Eerste Machinale Meubelfabrieken. In 1952 werd hij zelfstandig ondernemer, zij het gelieerd aan aannemersbedrijf Baars en Zn. Dit bedrijf ging drie jaar later failliet, waarbij ook Louis' bedrijf ten onder ging.
 
Van 1955 tot eind 1967 diende hij als hoofdontwerper bij meubelfabriek Walraven en Bevers, later bekend als Wébé. Gedurende deze tijd produceerde de fabriek hoogwaardige meubelen, voornamelijk in teak of palissander hout, en soms notenhout en wengé. Louis' ontwerpen evolueerden van een stijl die leunde op de vooroorlogse meubelstijl naar een esthetiek geïnspireerd op Scandinavisch design.
In de vroege jaren zestig experimenteerde Louis met het combineren van hout en andere materialen, zoals keramische tegeltableaus van Jaap Ravelli en mozaïeken van waarschijnlijk glaspasta (Graniver) van de Glasfabriek Leerdam. Tegen het midden van de jaren zestig verschoof de interesse in Nederland van teak naar palissander. Louis paste zijn ontwerpen aan deze verandering aan, waarbij hij strakkere vormen introduceerde.
 
In zijn vrije tijd hielp Louis dorpsgenoten met bouwplannen en ontwierp hij enkele huizen voor werknemers van Wébé. Ondanks dromen over vakantiehuizen, boten en vliegtuigen, werden deze plannen nooit gerealiseerd.
 
In 1967 werd Louis getroffen door reumatische artritis, wat zijn vermogen om te ontwerpen en te bewegen geleidelijk aan beperkte. Deze aandoening bracht hem veel lijden, aangezien hij zijn creatieve talenten niet meer volledig kon benutten. Op 30 april 1972, op slechts vijftigjarige leeftijd, overleed Louis aan hartfalen in zijn geboortedorp.